Ο λόγος που μ' έκανε να δημιουργήσω αυτό το blog είναι να εκφράσω τις απόψεις μου, από τη μια μεριά ως μορφή προσωπικών ιδεών και από την άλλη ως μορφή διαμαρτυρίας για όλα αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα και τον κόσμο γενικότερα. Επειδή όμως θέλω να αποφύγω τις <<αμπελοφιλοσοφίες>> , το πρώτο μου άρθρο θα είναι της δεύτερης μορφής με ένα θέμα που πιστεύω πως γνωρίζω καλά (όσο κι αν αυτό ακούγεται αντιφατικό σε σχέση με τον τίτλο του blog): Άτομα με ειδικές ανάγκες (Α.με.Α) στην Ελλάδα...
Κατ' αρχάς, όλοι ξέρουμε την χαοτική κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα απ' όλες τις απόψεις... και τα άτομα με ειδικές ανάγκες (εκ των οποίων προσωπικά και ο ίδιος) δεν θα μπορούσαν να αποτελούν εξαίρεση. Με μια βόλτα στους δρόμους διαπιστώνει εύκολα ο καθένας μας την τραγική αλήθεια της σχεδόν ανύπαρκτης πρόσβασης. Και δεν είναι μόνο αυτό. Παρόλο που τα τελευταία 20 χρόνια έχει αρχίσει να γίνεται μια υπερβολικά αργόσχολη προσπάθεια, τα κρατικά κτήρια (Δημόσιες υπηρεσίες, σχολεία, πανεπιστήμια κ.α) είναι στην πλειοψηφία τους απρόσιτα για τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Και σαν να μην φτάνει αυτό, στην αρχή της χρόνιας αναγκαστήκαμε όλα τα παιδιά με κινητικά και άλλα προβλήματα υγείας να συμπληρώσουμε ένα οικτρό μηχανογραφικό δελτίο που στερούσε το δικαίωμα στη γνώση κυρίως σε παιδιά με βαρύτερες παθήσεις από την δικιά μου (πχ: τυφλοί) αποκλείοντας τα απ' το 34,1% των Α.Ε.Ι και το 78,3 των Τ.Ε.Ι, λόγω της φύσεως του επαγγέλματος...και της πρόσβασης, από την στιγμή όπου και στα <<προσβάσιμα>> εκπαιδευτικά ιδρύματα δεν υπάρχουν πλήρεις υποδομές γι' αυτή την πάθηση και έχοντας αποδείξει ότι οτιδήποτε βάλουμε στον νου μας (κι αυτό ισχύει για όλους) μπορούμε να το καταφέρουμε ! http://www.alfavita.gr/artro.php?id=14660
Κατ' αρχάς, όλοι ξέρουμε την χαοτική κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα απ' όλες τις απόψεις... και τα άτομα με ειδικές ανάγκες (εκ των οποίων προσωπικά και ο ίδιος) δεν θα μπορούσαν να αποτελούν εξαίρεση. Με μια βόλτα στους δρόμους διαπιστώνει εύκολα ο καθένας μας την τραγική αλήθεια της σχεδόν ανύπαρκτης πρόσβασης. Και δεν είναι μόνο αυτό. Παρόλο που τα τελευταία 20 χρόνια έχει αρχίσει να γίνεται μια υπερβολικά αργόσχολη προσπάθεια, τα κρατικά κτήρια (Δημόσιες υπηρεσίες, σχολεία, πανεπιστήμια κ.α) είναι στην πλειοψηφία τους απρόσιτα για τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Και σαν να μην φτάνει αυτό, στην αρχή της χρόνιας αναγκαστήκαμε όλα τα παιδιά με κινητικά και άλλα προβλήματα υγείας να συμπληρώσουμε ένα οικτρό μηχανογραφικό δελτίο που στερούσε το δικαίωμα στη γνώση κυρίως σε παιδιά με βαρύτερες παθήσεις από την δικιά μου (πχ: τυφλοί) αποκλείοντας τα απ' το 34,1% των Α.Ε.Ι και το 78,3 των Τ.Ε.Ι, λόγω της φύσεως του επαγγέλματος...και της πρόσβασης, από την στιγμή όπου και στα <<προσβάσιμα>> εκπαιδευτικά ιδρύματα δεν υπάρχουν πλήρεις υποδομές γι' αυτή την πάθηση και έχοντας αποδείξει ότι οτιδήποτε βάλουμε στον νου μας (κι αυτό ισχύει για όλους) μπορούμε να το καταφέρουμε ! http://www.alfavita.gr/artro.php?id=14660
Δεύτερον, θα κάνω αναφορά σ΄ ένα θέμα που αφορά άτομα με ειδικές ανάγκες και όχι μόνο...το θέμα της γραφειοκρατίας. Χρόνια τώρα εμείς τα άτομα με ειδικές ανάγκες και οι οικογένειες μας ταλαιπωρούμαστε άσκοπα για να επιβεβαιώνουμε την πάθηση μας...κάθε φορά που χρειαζόμαστε κάτι! Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα μη αρτιμελών ατόμων που περνάνε επιτροπή ( Για να δουν οι αρμόδιοι αν φύτρωσε το πόδι ή το χέρι...στην χώρα όπου, περίπου το 50% της Κρήτης είναι μαϊμού παραπληγικοί!) ή επίσης, το γεγονός ότι όλοι μας <<περνάμε από κόσκινο>> από τα ασφαλιστικά ταμεία κάθε φορά που χρειαζόμαστε κάποιο --απαραίτητο-- βοήθημα (καρότσι, περπατητήρας κλπ) για την ανεξαρτησία και την διευκόλυνση μας. Χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια ότι το ταμείο του κατά τ' άλλα <<κοινωνικού>> κράτους καλύπτει όλο το ποσό σε περίπτωση που είναι μεγάλο,και να σημειωθεί πως, η υψηλή τιμή καμιά φορά αποτελεί αναγκαίο κακό....(αυτό συνέβαινε και πολύ πριν την κρίση). Κι εδώ τίθεται το ρητορικό ερώτημα: Με ποια λογική; Μα, εννοείται με την λογική : <<Το τσάμπα πέθανε...πρέπει να πληρώσεις για να μπορείς να βγεις από το σπίτι σου!>>. Και όταν τα καταφέρνουμε και διεκδικούμε τα δικαιώματα μας δείτε τι ακριβώς γίνεται!:http://www.youtube.com/watch?v=7ilVWKYJ-pI&feature=player_embedded
Τρίτον, θα θέσω ένα θέμα που διαφεύγει από πολλούς...την χρήση της κοινωνικής ομάδας των από τους πολιτικούς και τα Μ.Μ.Ε. Ο καθένας μας αν κάνει μια <<βόλτα>> στο διαδίκτυο θα δει πολλά και διάφορα, καλά και άσχημα. Σε μια τέτοια <<βόλτα>>, λοιπόν, ανακάλυψα κάτι που με ξάφνιασε. Προς μεγάλη μου έκπληξη διαπίστωσα ότι στην βουλή, βουλευτές όλων των κομμάτων κάνουν ερωτήσεις -μεμονωμένα πάντοτε- για τα Α.με.Α. (αθώες ή μη θα απαντηθεί παρακάτω),αλλά ποτέ δεν προβάλλονται από τα Μ.Μ.Ε (κυρίως την τηλεόραση) ,κι αυτό γίνεται επειδή προφανώς αυτές οι ερωτήσεις δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα κανενός σταθμού. Τώρα, το πόσο αθώες εiναι αυτές οι ερωτήσεις αυτό είναι άλλο θέμα...Μερικοί πολιτικοί (πολλοί εκ των οποίων ακραίοι) μας χρησιμοποιούν για να πετύχουν τους σκοπούς τους με μορφή προπαγάνδας π.χ: http://www.thanos-plevris.gr/boyli/epithesi-akroaristeron-se-a-m-e-a-sto-panteio-panepistimio.html (να σημειωθεί εδώ ότι παρόλο που έψαξα δεν βρήκα αντίστοιχη είδηση που να επιβεβαιώνει το συμβάν) χωρίς να δείχνουν το παρά μικρό ίχνος αξιοπρέπειας και σεβασμού.
Από την άλλη μεριά, σ'αυτήν την χώρα δεν είναι όλα άσχημα, κι αυτό το λέω επειδή οι άνθρωποι στην Ελλάδα σε ποσοστό 95% ( Έλληνες και μετανάστες) βοηθούν τα Α.με.Α στον δρόμο χωρίς δισταγμό, πολλές φορές...και αναγκαστικά! Αλλά, εκτός από αυτό συμβαίνει και το εξής παράδοξο: Με τόσα προβλήματα πρόσβασης στην Ελλάδα το μυαλό πρέπει να δουλεύει για να βρίσκεις εναλλακτική λύση.
Μετά απ'όλα αυτά, συμπεραίνει κανείς ότι η ζωή για τα Α.με.Α στην Ελλάδα είναι αν όχι αδύνατη, σίγουρα πολύ μα πολύ δύσκολη και στην Ελλάδα κανείς απ'αυτούς που θα έπρεπε να νοιάζονται δεν νοιάζεται, παρά μόνο οι απλοί Άνθρωποι ( ανεξαρτήτως πολιτικής, εθνικής ή θρησκευτικής ταυτότητας και ηλικίας) επιβεβαιώνοντας το ρητό που λέει ο σοφός λαός: << Μες στα σκατά βρίσκεις διαμάντια>>.
Τρίτον, θα θέσω ένα θέμα που διαφεύγει από πολλούς...την χρήση της κοινωνικής ομάδας των από τους πολιτικούς και τα Μ.Μ.Ε. Ο καθένας μας αν κάνει μια <<βόλτα>> στο διαδίκτυο θα δει πολλά και διάφορα, καλά και άσχημα. Σε μια τέτοια <<βόλτα>>, λοιπόν, ανακάλυψα κάτι που με ξάφνιασε. Προς μεγάλη μου έκπληξη διαπίστωσα ότι στην βουλή, βουλευτές όλων των κομμάτων κάνουν ερωτήσεις -μεμονωμένα πάντοτε- για τα Α.με.Α. (αθώες ή μη θα απαντηθεί παρακάτω),αλλά ποτέ δεν προβάλλονται από τα Μ.Μ.Ε (κυρίως την τηλεόραση) ,κι αυτό γίνεται επειδή προφανώς αυτές οι ερωτήσεις δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα κανενός σταθμού. Τώρα, το πόσο αθώες εiναι αυτές οι ερωτήσεις αυτό είναι άλλο θέμα...Μερικοί πολιτικοί (πολλοί εκ των οποίων ακραίοι) μας χρησιμοποιούν για να πετύχουν τους σκοπούς τους με μορφή προπαγάνδας π.χ: http://www.thanos-plevris.gr/boyli/epithesi-akroaristeron-se-a-m-e-a-sto-panteio-panepistimio.html (να σημειωθεί εδώ ότι παρόλο που έψαξα δεν βρήκα αντίστοιχη είδηση που να επιβεβαιώνει το συμβάν) χωρίς να δείχνουν το παρά μικρό ίχνος αξιοπρέπειας και σεβασμού.
Από την άλλη μεριά, σ'αυτήν την χώρα δεν είναι όλα άσχημα, κι αυτό το λέω επειδή οι άνθρωποι στην Ελλάδα σε ποσοστό 95% ( Έλληνες και μετανάστες) βοηθούν τα Α.με.Α στον δρόμο χωρίς δισταγμό, πολλές φορές...και αναγκαστικά! Αλλά, εκτός από αυτό συμβαίνει και το εξής παράδοξο: Με τόσα προβλήματα πρόσβασης στην Ελλάδα το μυαλό πρέπει να δουλεύει για να βρίσκεις εναλλακτική λύση.
Μετά απ'όλα αυτά, συμπεραίνει κανείς ότι η ζωή για τα Α.με.Α στην Ελλάδα είναι αν όχι αδύνατη, σίγουρα πολύ μα πολύ δύσκολη και στην Ελλάδα κανείς απ'αυτούς που θα έπρεπε να νοιάζονται δεν νοιάζεται, παρά μόνο οι απλοί Άνθρωποι ( ανεξαρτήτως πολιτικής, εθνικής ή θρησκευτικής ταυτότητας και ηλικίας) επιβεβαιώνοντας το ρητό που λέει ο σοφός λαός: << Μες στα σκατά βρίσκεις διαμάντια>>.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου